زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اطلاق اثباتی





اطلاق به حسب عالم دلالت و مقام اثبات را اطلاق اثباتی گویند.


۱ - تصور اطلاق



اطلاق در دو مقام تصور دارد:
۱. مقام ثبوت یا عالم لحاظ؛
۲. مقام اثبات یا مقام اقامه دلیل.

۲ - تعریف



اطلاق اثباتی، آن است که دلیلی برای تقیید اقامه نشده باشد، مثل این که مولا بگوید: «اکرم العالم» و دلیلی بر تقیید مفهوم عالم اقامه نکند. تقابل بین اطلاق و تقیید اثباتی، از نوع تقابل عدم و ملکه است؛ یعنی عدم ذکر قید، در حالی که آوردن آن ممکن بوده است. اطلاق اثباتی بر اطلاق ثبوتی دلالت دارد.

۳ - پانویس


 
۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۲۳۷.    
۲. مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۲۰۶.    
۳. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۳۶۴.    


۴ - منبع



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۲۵، برگرفته از مقاله «اطلاق اثباتی».    

رده‌های این صفحه : اطلاق




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.